Таърихи рушди шамъ дар Чин

Шамъ як асбоби равшании ҳамарӯза аст, ки онро сӯзондан мумкин аст, то рӯшноӣ ҳосил шавад.Илова бар ин, истифодаи шамъ низ хеле васеъ аст: дар шамъ зодрӯз, як навъ асбоби рӯшноӣ ҳаррӯза аст,, мумкин аст сӯзонд нур мепошад.Дар Илова,шамъдоираи васеи истифода доранд: дар рӯзи таваллуд, зиёфатҳо, ҷашнҳои динӣ, мотами дастаҷамъӣ, маъракаҳои тӯйи сурху сафед ва дигар истифодаҳои муҳим.

Ҷузъи асосии шамъҳои муосир муми парафин аст, ки ба осонӣ об мешавад ва нисбат ба об камтар зич аст, аммо дар об ҳал намешавад.Обшавии гармӣ барои гармии моеъ, шаффоф ва каме идоранашаванда, метавонад бӯи беназири парафинро бубинад.Вақте ки хунук сахт ба як сахти сафед бо бӯи ночиз табдил меёбад.Он баъд аз соли 1800 аз нафт тоза карда шуд.

Ашьёи хоми пештарашамъасосан муми зард ва муми сафед буданд.Муми зард муми занбӯри асал, муми сафед муми аз термитҳо ҷудошуда мебошад.


Вақти фиристодан: апрел-10-2023